به قلم مدیر سایت
زن بی اجازه ی شوهر نمی تواند از خانه خارج شود مگر در امور ضروری . فقیهان در مورد جزئیات این حکم شرعی ، اختلاف نظر دارند. برخی قائلند: تنها در صورتی زن نمی تواند خارج شود که حقوق مرد پایمال شود و …
چه بسا برخی بپندارند دلیل این حکم، حفظ عفت زن است و به عبارت دیگر زن گرفتار فساد نشود.
این ادعا به چند دلیل نادرست است:
یک) مرد نیز در معرض خطر فساد است. در این صورت مرد نیز نباید بی اجازه ی زن از خانه خارج شود. در حالی که می بینیم مرد حتی در اموری غیر از کسب و کار، لازم نیست از کسی اجازه بگیرد.
دو) اگر حکمت این دستور شرعی، به فساد نیفتادن زن است، می بایست پیرزن های مسن بتوانند بدون اجازه از خانه خارج شوند در حالی که زن صد ساله هم باید از شوهر اجازه بگیرد.
سه) صیغه نیز نوعی ازدواج است. اگر قضیه ی به فساد افتادن زن مطرح باشد، در اینجا نیز زن برای خروج از خانه باید از شوهر اجازه بگیرد در حالی که مرد نمی تواند مانع خروج زن صیغه ای اش از خانه شود.
حکمت وجوب اجازه گرفتن از شوهر برای خروج از خانه
برای جلوگیری از هرج و مرج در هر نهاد حتی کوچک، باید رئیس و مدیری برای آن تعیین شود. به نظر می رسد حکمت این حکم آن است که اسلام می خواهد مدیریت مرد را در خانواده تثبیت کند و به اعضای خانواده نشان دهد که رئیس خانه مرد است و لذا در صیغه چنین اجازه ای مطرح نیست چون هدف از ازدواج موقت، زندگی نیست بلکه برای برطرف کردن نیاز جنسی است.
